مهربد عشاق

اولين عكس پرسنلي مهربد با آن اخم هميشگي اش، شوك بزرگي بود براي مامان و بابايش. شايد فقط بچه دارها متوجه بشوند قند در دل آب شدن را. هرچه شكلك درآورد آقاي عكاس باشي گره ي ابروهايش باز نشد. به گردن روتوش و اخم و پيراهن مردانه اش انداختيم بزرگ شدن ناگهاني اش را. باور نكرديم كه پسر دو كيلو و نهصد گرمي اكنون جلوي دوربين مثل يك مرد ايستاده است، همانند پدرش كه مثل مرد ايستاد و وقتي نشاندند او را، مثل يك مرد نشست. سه شنبه ٥خرداد ٩٤   ...

در تاريخ ٧ اريبهشت ماه سال ٩٤ در يك تصميم ناگهاني به علت علاقه ويژه و تلاش زياد مهربد براي دستيابي به شير مادر با مرتضي تلاش كرديم كه مهربد را از شير بگيريم سخت بود بخصوص براي من تحمل گريه هاي شبانه مهربد خیلی سخت بود . ديشب كنار تختش نشستم و گريه كردم. خيلي واسم مهمه كه بدونه من مجبور بودم كه اينكار بكنم چشماش به دستاي من خيره است و من به دستان خدا اميدوارم خدا كمي از من مهربان تر باشد كار آسوني نيست كه گريه ها و ضجه هاي جگر گوشه ات را بشنوي و سرت را زير لحاف بكني و بخوابي تازه به خوابيدن با مهربد و شيردادن عادت كردم لذت خواب عميق و يكسره تا صبح را فراموش كردم و برام مهم نيست تنها مهربد مهمه كه بدونه كه بفهمه من هم  محكوم به ق...